خطوط هوایی معمولا جانب احتیاط را نگه می‌دارند- با این وجود پژوهشگران و شرکت‌‌های هواپیمایی تقریبا هیچ شاهدی از اینکه تلفن‎های همراه یا سایر وسائل الکترونیکی با سیستم‌های هواپیما تداخل کنند، نیافته‌اند.

 

"سازمان هواپیمایی فدرال" آمریکا (FAA) در سال 1992 از RTCA، یک سازمان مستقل استانداردهای صنعت هوایی، خواست تا موضوع استفاده از وسائل الکترونیکی را در هواپیماها بررسی کند.

 

بررسی RTCA نشان داد که هیچ تداخلی به علت این وسائل را نشان نداد و نهایتا توصیه کرد که استفاده از لپ‌‌تاپ‌، وسائل بازی کامپیوتری و پخش‌کننده‌های موسیقی در هواپیماها مجاز اعلام شود. با این وجود این سازمان پیشنهاد کرد استفاده از این وسائل در حین مراحل بحرانی صعود کردن یا فرود آمدن به خاطر احتیاط ممنوع شود.

 

شرکت بوئینگ نیز چندین مورد از گزارش خدمه هواپیما درباره اینکه لپ‌تاپ‌ها یا وسائل بازی کامپیوتری باعث قطع شدن اتوپایلوت یا خلبان خودکار، چرخش ناخواسته هواپیما یا اختلال در صفحات نمایش وسائل هدایت هواپیما شده است، را مورد تحقیق قرار داد.این شرکت سازنده هواپیما هیچگاه نتوانست در آزمون‌ها در آزمایشگاه ناهنجاری‌های گزارش شده را بازسازی کند.

 

تلفن‌های همراه و وسائل با اتصال بی‌سیم مانند لپ‌تاپ‌ها نگرانی متفاوتی را برمی‌‎انگیزند. این وسائل امواج فعالی را در طیف الکترومغناطیسی- طیفی از امواج مورد استفاده در وسائلی مانند تلفن‌های همراه، رادیوها و شبکه‌‌های وای فای- را از خود ساطع می‌کنند. اما کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) آمریکا این طیف را به قطعات متفاوتی برای استفاده‌های متفاوت تقسیم کرده است، و بنابراین تلفن همراه نباید با باندهای اختصاص داده شده برای ارتباطات هواپیما یا سیستم‌های ناوبری GPS تداخل کند.

 

 

در واقع ممنوع شدن استفاده از وسائل با ارتباط بی‎سیم در پروازها بیش از آنکه با خطر سیستم‌‎های هواپیما مربوط باشد، به تداخل احتمالی با شبکه‌های زمینی مربوط است بود.

 

FCC استفاده از اغلب تلفن‎های همراه و وسائل با اتصال بی‌‎سیم را در هنگام پرواز ممنوع کرد، و دلیل آن را تداخل با شبکه‌‎های زمینی اعلام کرد. اما برخی از خطوط هوایی به مسافران اجازه می‎دهند که از تلفن‎های همراه‎شان در "حالت هواپیما" (airplane mode) - وضعیتی که در آن بخش گسیل امواج تلفن خاموش شده است- استفاده کنند.

 

FCC برای مدت کوتاهی لغو ممنوعیت استفاده از وسائل با اتصال بی‎سیم را در نظر داشت، اما در نهایت در سال 2007 تصمیم گرفت مقررات فعلی را تغییر ندهد، زیرا شواهد کافی درباره عدم تداخل کار این دستگاه‌ها با شبکه‌های زمینی در دست نبود. البته در جهت مقابل، شواهدی هم در دست نبود که این وسائل با این شبکه‌ها "تداخل دارند"، اما این سازمان تصمیم گرفت جانب احتیاط را نگهدارد.

 

گزارش RTCA به سفارش FAA در سال 2006 نیز این عدم وجود شواهد را ذکر کرده بود، وتوصیه کرده بود مقررات جاری درباره وسائل الکترونیک حفظ شود.

 

اما یک بررسی که در دانشگاه کارنگی ملون در پیتسبورگ در سال 2006 انجام شد نشان داد که با وجود همه این مقررات، مسافران هواپیماها را از استفاده گاهگاهی از تلفن‎های همراه‌‌شان باز نمی‌‎دارد. بر اساس یافته‌‎های این بررسی در هر پرواز تجاری حدود یک تا چهار مکالمه تلفنی با تلفن‎های همراه انجام می‎شود.

 

جالب اینکه FAA پس از حادثه‎ای در ابتدای سال 2009 حتی مجبور شد که خدمه هواپیماها توصیه کند که تلفن‌های همراه‎شان را در حین صعود کردن یا فرودآمدن خاموش کنند. در این مورد صدای زنگ تلفن افسر اول هواپیما بالقوه باعث حواسپرتی در حین صعود کردن هواپیما شده بود- اما آنچنانکه این خدمه متذکر شدند "راهنمای عملیات عمومی"‌شان روشن نگاه داشتن تلفن‎ها را بوسیله آنها ممنوع نکرده بود.

 

 

مسافرانی که نمی‎توانند پرواز را بدون ارتباط بی‌سیم بگذرانند، اکنون می‎‌توانند دست کم در شمار فزاینده‎ای از خطوط هوایی در درون هواپیما از ارتباط بی‎سیم به طور رایگان یا با پرداخت پول استفاده کنند.

 

چنین سرویس‎هایی از بخشی انحصاری از طیف الکترومغناطیسی استفاده می‎کنند که برای ارتباطات هوا به زمین اختصاص داده شده است.

 

استفاده از تلفن‎های همراه در حین پروازها همچنان مورد سوال باقی می‎ماند، و همچنین استفاده از اپلیکیشن‌های صوتی اینترنتی مانند اسکایپ. اما مسافران دست کم می‌توانند خودشان را با این فکر تسکین دهند که آرامش‎شان در حین پرواز با سروصدای مسافران هنگام انجام مکالمات شخصی به هم نمی‎خورد.

 

 

 آخرین خبر هم اینکه برخی از خطوط هوایی و رده نخست‌شان، ایرفرانس سرویس تلفن همراه حین پرواز را در پروازهای بین‌المللی در اختیار می‌گذارند که امکان فرستادن ای میل و پیام‌های متنی را در اختیار مسافران قرار می‌دهد. ایر فرانس می‌گوید قصد دارد این سرویس را توسعه دهد تا امکان تماس صوتی را هم مسافران بدهد.